Bir grup hemşirelik öğrencisinde anne-baba bağlanma biçimlerinin kişilerarası ilişkilere etkisi
Künye
Ozeren GS. (2016). Bir grup hemşirelik öğrencisinde anne-baba bağlanma biçimlerinin kişilerarası ilişkilere etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul: İstanbul Bilim Üniversitesi, Sağlık Bilimleri EnstitüsüÖzet
Amaç: Bu çalışma hemşirelik öğrencilerinde anne-baba bağlanma biçimlerinin kişilerarası ilişkilere etkisini incelemek, sonuçlar doğrultusunda öğrencilere bağlanma biçimlerine dair içgörü düzeylerini ve kişilerarası ilişkilerini geliştirmeye yönelik önerilerde bulunmak amacıyla gerçekleştirildi.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışma tanımlayıcı-ilişki arayıcı olarak planlandı. Araştırma örneklemini İstanbul’da bir hemşirelik yüksekokulunda öğrenimlerini devam eden 451 hemşirelik öğrencisi oluşturdu. Veriler Öğrenci Bilgi Formu, Kişilerarası Tarz Ölçeği ve Ana-Babaya Bağlanma Ölçeği kullanılarak elde edildi.
Bulgular: Hemşirelik öğrencilerinin ABBÖ kapsamında en yüksek puanı İlgi/Kontrol Anne alt boyutundan, en düşük puanı ise Aşırı Koruma Anne alt boyutundan aldıkları, KTÖ kapsamında en yüksek puanı Baskın Tarz alt boyutundan, en düşük alt boyut puanını ise Alaycı Tarz alt boyutundan aldıkları saptandı. Öğrencilerin anne ve babalarına bağlanma biçiminin ve kişilerarası ilişki tarzlarının olumlu olduğu belirlendi. Hemşirelik öğrencilerinin anne-babaya bağlanma düzeyi arttıkça olumsuz kişilerarası ilişki tarzlarının azaldığı saptandı (p<0,05).
Sonuçlar: Ana-Babaya Bağlanma Ölçeği ve Kişilerarası Tarz Ölçeği puan ortalamaları karşılaştırıldığında elde edilen korelasyon katsayıları anne-baba bağlanma düzeyinin artışıyla pararalel olarak kişilerarası ilişki tarzlarının olumlu yönde etkilendiğini göstermektedir. Bu doğrultuda hemşirelik eğitim müfredatında hemşirelikte kişilerarası ilişkiler, iletişim ve bağlanma algılarını geliştirmeye yönelik derslerin verilmesi, öğrencilere yönelik eğitimler ve rol-play gibi eğitsel faaliyetlerin planlanmasının yararlı olabileceği öngörülmektedir. Objective: This study has been carried out in order to investigate the effects of parental attachment styles on interpersonal relationships, and, according to the findings, to provide suggestions for improving students' interpersonal relationships and their insights on attachment types.
Materials and Methods: This is a descriptive-correlational study. The sample group consists of 451 undergraduate nursing students studying at a university in İstanbul. The data were collected using Student Information Forms, Interpersonal Style Scale (ISS) and Parental Attachment Scale (PAS).
Results: It was found in the study that nursing students had highest scores in the Attention/Control Mother subscale and lowest scores in the Overprotection Mother subscale in PAS, while they had the highest scores Dominant Type subscale and lowest scores in the Mocking Type subscale of ISS. According to PAS-Attention and Protection subscale mean scores, the participating students perceived their attitudes toward their parents as moderately-positive, and found their mothers more caring than their fathers. Negative interpersonal relationship styles of nursing students' were found to decrease as their parental attachment levels increase (p <0.05).
Results: Correlation coefficients obtained by a comparison of Parental Attachment Scale and Interpersonal Style Scale indicate that there was a positive correlation between parental attachment level and interpersonal relationship styles. Considering the importance of interpersonal relationships, communication and attachment in nursing, it is anticipated that nursing students could benefit from amendments to the curriculum, trainings, and activities such as role-plays.
Bağlantı
https://hdl.handle.net/11446/1013Koleksiyonlar
- Hemşirelik [98]