Comparative follow-up results of novel oral anticoagulants in daily practice

Abstract

Objectives: This study aims to examine the patients using dabigatran or rivoraxaban to compare their effectiveness and adverse events. Patients and methods: Our study includes a total of 174 patients (82 male, 92 female; mean age 70.7±8.8 years), using dabigatran (n=113) and rivoraksaban (n=61), who were admitted to our outpatient clinic consecutively between August 2013 and April 2014. Physical examination was performed, patient history, electrocardiogram and biochemical results were recorded. Bleeding and ischemic stroke risk scores (HAS-BLED and CHA2DS2-VASc scores) were calculated. Patients were followed for adverse events. Results: Patients were followed for an average of 12.9±2.4 months. The CHA2DS2-VASc scores were non-significant between the two groups (3.60±1.30 for dabigatran vs 3.90±1.22 for rivoraxaban, p>0.05). The patients using rivoraxaban had significantly higher HAS-BLED scores than the patients using dabigatran (2.01±0.95 vs 1.60±0.85, p=0.004). During the follow-up period, 12 of the patients had minor bleeding, two had gastrointestinal bleeding, two had intracranial hemorrhage and seven had ischemic stroke. Adverse events were non-significant between the rivoraxaban and dabigatran using patients (p>0.05 for each). Conclusion: Bleeding and ischemic stroke are rare adverse effects among all the patients. No significant difference was observed between both of the groups in terms of preventing ischemic stroke. Rivoraxaban can be a better option in the patients with high HAS-BLED score to avoid bleeding.

Amaç: Bu çalışmada dabigatran veya rivoraksaban kullanan hastalar, bu ilaçların etkinlikleri ve yan etkilerini karşılaştırmak için araştırıldı. Hastalar ve yöntemler: Ağustos 2013 - Nisan 2014 tarihleri arasında ardışık olarak polikliniğimize başvuran ve halihazırda dabigatran (n=113) ve rivoraksaban (n=61) kullanan toplam 174 hasta (82 erkek, 92 kadın; ort. yaş 70.7±8.8 yıl) çalışmamıza dahil edildi. Hastaların fizik muayeneleri yapıldı, öyküleri, biyokimyasal değerleri ve elektrokardiyogramları kaydedildi. Kanama ve iskemik inme risk değerleri (HAS-BLED ve CHA2DS2-VASc) hesaplandı. Hastalar yan etkiler açısından takip edildi. Bulgular: Hastalar ortalama 12.9±2.4 ay takip edildi. İki grup arasında CHA2DS2-VASc skoru anlamlı değildi (dabigatran için 3.60±1.30’a karşın rivoraksaban için 3.90±1.22, p>0.05). Rivoraksaban kullanan hastaların HAS-BLED skorları dabigatran kullananlarınkinden anlamlı olarak yüksekti (2.01±0.95’e karşın 1.60±0.85, p=0.004). İzlem süresince hastaların 12’sinde minör kanama, ikisinde gastrointestinal kanama, ikisinde intrakraniyal kanama ve yedisinde iskemik inme meydana geldi. Dabigatran ve rivoraksaban kullanan hastalar arasında yan etkiler açısından anlamlı fark gözlenmedi (her biri için p>0.05). Sonuç: Kanama ve iskemik inme tüm hastalar arasında nadir yan etkilerdir. İskemik inmeden koruma açısından her iki grup arasında anlamlı farklılık gözlenmedi. Kanamayı önlemek için HAS-BLED skoru yüksek olan hastalarda rivoraksaban daha iyi bir seçenek olabilir