Retina Ven Dal Tıkanıklığına Bağlı Makula Ödemi Tedavisinde İntravitreal Deksametazon İmplant ve Ranibizumab Etkinliğinin Karşılaştırılması: 6 Aylık Sonuçlar

Abstract

Amaç: Retina ven dal tıkanıklıklarına (RVDT) bağlı makula ödemi tedavisinde intravitreal deksametazon implantı ve ranibizumab enjeksiyonunun 6. aydaki etkinliğini karşılaştırmak.Gereç ve Yöntem: Retina ven dal tıkanıklığına bağlı makula ödemi gelişen 61 hastanın gözü geriye dönük olarak incelendi. Yirmi dokuz (grup 1) hastaya 0.7 mg tek doz intravitreal deksametazon implantı ve 32 hastaya (grup 2) pro re nata (PRN) olarak 0.5 mg ranibizumab enjeksiyonu yapıldı. Enjeksiyon öncesi ve sonrası 6. aydaki en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri (EİDGK) ve santral makula kalınlıkları (SMK) kaydedildi. Her iki grup etkinlik açısından karşılaştırıldı. Bulgular: Grup 1' e tek doz deksametazon implant, grup 2' ye ortalama 2.38±0.87 ranibizumab enjeksiyonu yapıldı. Grup 1' in uygulama öncesi ve 6. ay ortalama EİDGK sırasıyla 1.0828±0.60419 ve 0.7566±0.53714 logarithm of the minimum angle of resolution (logMAR), grup 2' nin ise 0.9891±0.50477 ve 0.5781±0.41241 logMAR idi. Ortalama SMK uygulama öncesi ve 6. ayda grup 1' de 516.48±145.890 ?m ve 428.69±148.497 ?m, grup 2' de 535.78±106.653 ?m ve 358.94±115.860 ?m idi. Altıncı ayda her iki grupta EİDGK artışı ve SMK da azalma izlendi (p<0.05). Ancak grup 2' nin SMK 'sı grup 1' den anlamlı olarak düşük bulundu (p<0.05). Sonuç: Retina ven dal tıkanıklığına bağlı makula ödemi tedavisinde intravitreal deksametazon implant ve ranibizumab enjeksiyonunun etkinlikleri benzer bulundu. Ancak 6. ayda ranibizumabın SMK'daki azalma üzerine etkisinin deksametazon implantına göre daha fazla olduğu gözlendi.

Purpose: To compare the effi ciency of intravitreal dexamethasone implant and ranibizumab in the treatment of macular edema secondary to branch retinal vein occlusion at month 6.Methods: Sixty one eyes of 61 patients with macular edema secondary to branch retinal vein occlusion were evaluated retrospectively. Twenty-nine patients (group 1) received 0.7 mg single dose intravitreal dexamethasone implant and 32 patients (group 2) received 0.5 mg PRN ranibizumab injection. Best corrected visual acuity (BCVA) and central macular thickness (CMT) were recorded at baseline and 6 th month of injection. Both groups were compared by means of effi cieny. Results: Group 1 received single dose intravitreal dexamethasone implant and group 2 received mean 2.38&plusmn;0.87 ranibizumab injections. Mean BCVA at baseline and month 6 was 1.0828&plusmn;0.60419 and 0.7566&plusmn;0.53714 logarithm of the minimum angle of resolution (logMAR) in group 1; 0.9891&plusmn;0.50477 and 0.5781&plusmn;0.41241 logMAR in group 2, respectively. Mean CMT at baseline and month 6 was 516.48&plusmn;145.890 ?m and 428.69&plusmn;148.497 ?m in group 1; 535.78&plusmn;106.653 ?m and 358.94&plusmn;115.860 ?m in group 2, respectively. There was an increase in BCVA and reduction in CMT in both groups at month 6 (p&lt;0.05). But CMT in group 2 was signifi cantly less than group1 (p&lt;0.05). Conclusion: Both intravitreal dexamethasone implant and ranibizumab injection effi cacy was found to be similar in the treatment of macular edema secondary to branch retinal vein occlusion. However, at month 6, ranibizumab appeared to have a greater effect on central macular thickness reduction compared to intravitreal dexamethasone implant.