11-14.gebelik haftalarında tekil gebeliklerde bakılan serbest ßHCG, PAPP-A değerleri ile 16-18.gebelik haftalarında bakılan AFP, ßHCG, UE3 ve inhibin-A değerlerinin 50 gram glukoz tarama testi ve bebek doğum ağırlığı üzerine prediktif etkileri
Göster/ Aç
Erişim
info:eu-repo/semantics/embargoedAccessTarih
2013-12-24Üst veri
Tüm öğe kaydını gösterKünye
Can, Esengül. (2013). 11-14.Gebelik Haftalarında Tekil Gebeliklerde Bakılan Serbest ßHCG, PAPP-A Değerleri İle 16-18.Gebelik Haftalarında Bakılan AFP, ßHCG, UE3 Ve İnhibin-A Değerlerinin 50 Gram Glukoz Tarama Testi Ve Bebek Doğum Ağırlığı Üzerine Prediktif Etkileri. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul : İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Özet
Giriş ve Amaç: Gebeliğin birinci ve ikinci trimesterinde anomali taraması ve risk belirlenmesi amacıyla kullanılan biyomarkerların fonksiyonları anlaşıldıkça gebeliğin diğer riskli durumlarını öngörmede kullanışlı olup olmadıkları çeşitli araştırmalara konu olmuştur. Gestasyonel diyabet açısından riskli hasta popülasyonunun belirlenmesi ve etkilenmesi olası bebeklerin öngörülebilmesi konusunda yapılan bu çalışmayla erken dönemde ölçülen biyokimyasal parametrelerin 24-28. hafta gestasyonel diyabet taramasında ölçülen 50 gram oral glukoz tolerans testi değeri ve bebek doğum ağırlığı üzerindeki etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Materyal ve Metod: Ocak 2009-Aralık 2011 döneminde Avrupa Florence Nightingale Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniğinde takibi yapılmış gebelerin kayıtları retrospektif olarak incelendi. Çalışmaya alınma kriterlerine uygun 688 tekiz gebe hastanın ikili ve dörtlü testte ölçülmüş olan PAPP-A, f-βHCG, AFP, hCG, uE3 ve İA ve bu parametrelerin düzeltilmiş MoM değerleriyle, 24-28. Haftada ölçülen 50 gram OGTT değeri ve bebek doğum ağırlıkları kaydedildi. Verilerin istatistik incelemesinde SPSS paket programı ve Pearson korelasyonu kullanıldı.
Bulgular: Yapılan değerlendirmelerde PAPP-A-MoM değeri arttıkça bebek doğum ağırlığı da artmaktadır (p<0,00001 r:0,158). hCG MoM değeri ile bebek doğum kilosu (p=0,019 r:0,089), açlık kan şekeri (p=0,019 r: 0,09) ve OGTT (p=0.17 r:0,091) arasında anlamlı ilişki vardır. uE3 MoM ve OGTT arasındaki negatif ilişki istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0.001 r:-0,146). Gravida ve parite arttıkça uE3 MoM değeri azalmaktadır (p=0,004 r:-0,109). İA MoM artıkça AKŞ (p=0.001 r:0,129) ve OGTT (p=0,041 r:0,078) artmaktadır. Bebek doğum ağırlığı ile PAPP-A-MoM ve hCG MoM değeri ve arasında anlamlı ilişki vardır Benzer şekilde OGTT ile uE3 MoM, İA MoM ve hCG MoM arasında da anlamlı ilişki saptanmıştır. Fakat bu anlamlı ilişkilerin birbirleriyle korelasyonu zayıftır.
Sonuç: Birinci trimester tarama testinde kullanılan PAPP-A MoM değerlerinin bebek doğum ağırlığını öngörebileceği, yüksek PAPP-A MoM değerlerine sahip gebeliklerin ortalamanın üzerinde bebek doğum ağırlığı ile sonuçlanabileceği söylenebilir. İkinci trimester tarama testinde bakılan düşük uE3 MoM ve/veya yüksek İA MoM değerleri, AKŞ ile OGTT değerlerinin yüksek çıkabileceğini öngörebilir. Fakat klinik uygulamada tarama testi olarak kullanımları düşük etkinlikleri nedeniyle uygun değildir. Objective:
Understanding the function of biomarkers of anomaly screening tests at the first and second trimester of pregnancy gave rise to several studies evaluating their convenience in prediction of diseases complicating pregnancy. Affecting metabolic events and growth, these parameters may also be related to metabolic disorders such as gestational diabetes. This study aims to evaluate the effect of these early screened parameters on 50-gram oral glucose challenge test at 24-28 week and on neonatal birth weight in order to predict patients and babies at risk of gestational diabetes.
Material and Method:
Records of pregnant women regularly followed in Obstetrics and Gynecology Clinic of Bilim University Europe Florence Nightingale Research and Education Hospital between January 2009 and December 2011 were analyzed retrospectively. PAPP-A, f-βHCG, AFP, HCG, uE3, IA, justified MoM values of these anomaly screening test parameters, 24-28 week 50-g OGTT, and neonatal birth weight of 688 patients with singleton pregnancies satisfying the inclusion criteria were recorded. SPSS and Pearson correlation were used for statistical analysis.
Conclusions:
It was observed that the more the PAPP-A MoM value, the higher the neonatal birth weight (p<0,00001 r:0,158). HCG MoM is significantly related to neonatal birth weight (p=0,019 r:0,089), fasting blood glucose- FBG (p=0,019 r: 0,09) and OGTT (p=0.17 r:0,091).
There is a statistically significant relationship between uE3 MOM and OGTT (p<0.001 r:-0,146). As gravida and parite increase, uE3 MoM value decreases (p=0,004 r:-0,109). As IA MoM increases FBG (p=0.001 R:0,129) and OGTT (p=0,041 r:0,078) also increase. Neonatal birth weight is a significantly related to both PAPP-A-MoM and HCG MoM, likewise OGTT is related to Ue3 MoM, IA MoM and HCG. Although there are statistically significant relationships among these parameters, level of correlation coefficient is low.
Result:
We can conclude that PAPP-A MoM values can predict the neonatal birth weight, women with higher PAPP-A MoM values can have over the average birth weight babies compared to the ones with lower values. It can be claimed that low uE3 MoM and/or high IA MoM values may foresee high FBG and OGTT values. in clinical practice, however, they are not appropriate to be used as screening tests due to low diagnostic power.