Annelerin çocuklarında ateş ile ilgili bilgi düzeyleri tutum ve davranışları

Abstract

Ateş çocukluk çağı hastalıklarının çok sık rastlanan belirtilerinden biridir. Yüksek ateş çoğu zaman vücudun hastalığa verdiği savunma yanıtını gösterir ve bu durumda çoğunlukla tıbbi tedavi gerekmeyebilir. Hatta çok yüksek olmayan ateşin yararlı etkilerini destekleyen güçlü kanıtlar vardır. Ancak klinik pratikte bu yaklaşımın aksine, ateşin her hasta için zararlı olduğunu yansıtan tedaviler sık uygulanır. Ateş seviyesinin acilen düşürülmesi yapılan yanlışlardan biridir. Buna rağmen ateşli çocuğun ailesi ateş konusunda telaşlanır ve ateşe hekimlerden daha fazla ilgi gösterme eğilimindedir. Ailelerin ateşle ilgili yanlış fikirleri çoğu zaman çocukların ateşine gereksiz şekilde agresif olarak tedavi etmelerine yol açar. Yöntem : Gözlemsel, tanımlayıcı nitelikteki bu çalışmada İstanbul Bilim Üniversitesi Tıp fakültesi Avrupa Florance Nigtingale Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları polikliniğine 1 ocak 2010 – 31 Aralık 2010 tarihleri arasında başvuran hastaların annelerinin ateşli çocuklara yaklaşımlarını, bilgi düzeylerini, ateş düşürmede kullandıkları yöntemleri araştırmak amacıyla yapılmıştır. Bulgular : Polikliniğe ateş şikayeti ile başvuran %18,3 ilköğretim, %33,7 lise, %48, 1 üniversite mezunu olan 104 anne çalışmamıza katılmıştır.Annelerinin %42, 1 çocukta ateş sınırını 38 – 38,9°C. olarak tanımlamıştır, 59 ( %56,7) anne çocuklarında ideal ateş ölçüm yerinin koltuk altı olduğunu, 43 (%41,3) anne çocuğunun ateşli olduğunda ilk olarak ateş düşürücü verdiğini, 65 (%62,5) anne ateşin en çok korkuttuğu sebepler arasında çocuğun havale geçirmesini söylemiştir. (%56,7) 59 Anne 38 – 38,9°C’de ateş düşürücü verdiği tesbit edilmiştir. Annenin ateşi düşürmek için ne zaman ılık uygulama yaptığı sorulduğunda 55 (%52,9) annenin 38 – 38, 9°C aralığında iken yaptığını işaretlemiştir. Sonuç : Annelerin büyük çoğunluğunun ateş sınırını; 38 – 38,9°C (%46,2) olarak işaretlemiş ve ateşli çocuğunda ilk ne yaptığına bakıldığında..(%41,3) ateş düşürcü verdiği tesbit edilmiştir.

Fever is one of the most common signs of childhood diseases. High body tempature generally shows defending answer of body to illnesses and mostly medical management may not be applied. Furthermore there are lots of evidence about beneficial effects of fever which is not that much high. However treatments suggested that fever is harmful for all patients are commonly administered in clinical practice contorary to this knowlegde. Sudden drop of body temperature is a often wrong appliance. The parents of a child with fever worry about that and have a tendency to show greater interest than doctors. Their false opinions about fever give way to agressive approach to their child’s fever. Material and Method: In this observational, descriptive study we aimed to search parents’ approches to their children with fever, knowledge status and methods for dropping fever of patients’ mothers who attend Istanbul Bilim University, Avrupa Florence Nightingale Hospital Pediatry Clinic. Findings: 104 mothers who attented our clinic with complaint about their child’s fever participated in our study. Participants’ education profile is described as primary school, high school and university gratuated; as %8.3, %33.7 and %48.1, respectivly. 42.1% of them described fever as between 38-38.9°C of body temperature. Ideal body temperature measurement location is defined as underarm by 59 of them (56.7%). 43 of them (%41.3) said that they give anti-pyretic agents to their child with fever as a first reaction. 65 of them (%62.5) are afraid of fever because of febrile convulsion. It is demonstrated that 59 of mothers (%56.7) give antipyretic agents to their child between 38-38.9°C of body temperature. 55 of them (%52.9) gives external application of cold between 38-38.9°C of body temperature Results: We demonstrated that most of the mother (46.2%) know that fever limitation is between 38-38.9°C of body temperature and again most of them (41.3%) firstly give antipyretic agents to their child.