Romatizmal mitral darlığında perkütan mitral balon valvuloplasti ile mitral kapak replasmanının erken ve geç dönem sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

Giriş: Mitral darlığın en sık gözlenen sebebi, kapağın romatizmal tutulumudur. Gelişmiş toplumlarda sıklığı çok azalsa da, gelişmekte olan toplumlarda halen önemli bir morbidite ve mortalite sebebidir. Mitral darlığında tedavi, hastalığın ciddiyeti ve hastalığın semptomlarına göre medikal, PMBV ve Cerrahi (Komissürotomi, Mitral Kapak Replasmanı[MKR] ) olarak 3 farklı şekilde uygulanabilir. PMBV ve MKR uzun yıllardır romatizmal mitral darlık tedavisinde kullanılan yöntemler olmasına rağmen bu iki tedavi şeklini karşılaştıran çalışmalar çok az sayıdadır. Amaç: Bu çalışmada mitral darlık nedeniyle takipli hastaların, Perkütan Mitral Balon Valvuloplasti (PMBV) ve Mitral Kapak Replasmanı ( MKR) sonrası erken ve geç dönem klinik takip sonuçlarının ve ekokardiyografik parametrelerinin karşılaştırılması planlandı. Gereç ve Yöntem: 1991 – 2012 yılları arasında kliniğimizde romatizmal mitral darlığı nedeniyle Perkütan Mitral Balon Valvuloplasti (PMBV) ve Mitral Kapak Replasmanı ( MKR) uygulanan toplam 527 hastanın (276 hasta PMBV, 251 hasta MKR) klinik, ekokardiyografik ve kateterizasyon bilgileri retrospektif olarak incelendi. Hastaların işlemden önceki klinik (fonksiyonel kapasite,özgeçmiş, ek hastalıklar) ve ekokardiyografik verileri ayrıca kliniğimizde en son yapılan ekokardiyografik tetkikleri ve uzun dönem klinik takip sonuçları toplandı. Hastane yatış süreleri içerisinde (Erken dönem) ve uzun dönem takiplerinde ana sonlanım noktaları ölüm, erken cerrahi ihtiyacı, yeniden girişim ihtiyacı, perikardiyal tamponad, embolik inme ve ciddi kanama olarak belirlendi. Bulgular: Hastaların 276’sına PMBV, 251’ine MKR uygulandı. MKR grubundaki hastaların yaş ortalaması PMBV grubuna göre daha yüksekti( 40.88 vs 51.49, p<0.001). Ayrıca MKR grubundaki erkek cinsiyet oranı daha yüksekti( %23.1 vs %11.6, p<0.001). İşlem sonrası hastane yatış süreleri PMBV grubunda belirgin olarak daha kısaydı (2.02 vs 10.62 gün, p<0.001). PMBV grubunda hastane içi mortalite oranı %0 iken, MKR grubunda %2 olarak bulundu. PMBV grubunda işlem başarısı %92,1 olarak bulundu, %7,9 hastada hastane yatış süresi içerisinde cerrahi girişim gerekti. PMBV grubu ortalama 4.70 yıl, MKR grubu ortalama 5,45 yıl takip edildi(p=0.053). Bu süre sonunda MKR grubunda %4 ölüm gözlenirken, PMBV grubunda ölüm izlenmedi (p<0.001). PMBV grubunda yeniden girişim oranı %16.3 iken, MKR grubunda %2.4 olarak tespit edildi (p<0.001). Takip süreleri sonrası olaysız sağkalım PMBV grubunda %81 iken MKR grubunda %88 olarak bulundu(p=0.107). Sonuç: Yaptığımız çalışmada PMBV ve MKR’nin uzun dönem olaysız sağkalım oranları benzer bulundu. PMBV uygulanan hastalarda yeniden girişim ihtiyacı, MKR grubuna göre daha fazla iken; mortalite oranları MKR grubunda istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu. Sonuç olarak her iki yöntem de mitral darlık tedavisinde kullanılmakta olsa da; uygulama kolaylığı, anestezi ihtiyacı olmaması ve düşük mortalite oranları dikkate alındığında PMBV tedavisi daha avantajlı olarak gözükmektedir.

Introduction: The most common cause of mitral stenosis is rheumatic involvement. Despite its decreasing prevelance in the developed countries, it is one of the leading cause of the morbidity and mortality among the developing nations. The treatment of mitral stenosis consist three modalities, these are medical treatment, percutaneous mitral baloon valvuloplasty (PMBV) and mitral valve replacement(MVR). PMBV and MVR are the treatment options in mitral stenosis for several years, however studies that compare these two modalities are scarce. Aim: To compare the echocardiographic parameters and the result of early and late clinical follow up of patients after PMBV and MVR. Method: The clinical, echocardiographic and catheterization data of 527 patients with rheumathic mitral stenosis that are treated with PMBV or MVR are evaluated retrospectively (276 patients with PMBV and 251 patients with MVR). Pretreatment clinical (functional capacity, medical history, concomittant disase), echocardiographic parameters and long term follow up of the patients are obtained. The main end points in-hospital (early) and long term follow up are defined as death, need of early surgery, need of re-intervention, pericardial tamponade, embolic stroke and serious hemorrhage. Results: PMBV was performed to 276 and MVR was performed to 251 of the patients. The mean age of MVR patients was higher than PMBV patients(51.49 vs 40.88, p<0.001). Also there were higher percantage of male patients in MVR group(%23.1 vs. %11.6, p<0.001). After the intervention, the hospital stay of PMBV group was significantly shorter(2.02 days vs 10.62 days, p<0.001). The in hospital mortality of PMBV and MVR were %0 and %2 respectively. The success rate of PMBV was found to be %92.1, %7.8 needed surgical intervention in the hospital stay. The mean follow up time of PMBV group was 4.7 years and 5.45 years for MVR group (p=0.053). In the end of this period the mortality rates of PMBV and MVR were %0 and %4 respectively(p<0.001). The reintervention rate of PMBV group was %16.3 and it was %2.4 for the MVR group(p<0.001). Event free survival of PMBV after the follow up was %81 and in the MVR group it was %88(p=0.107). Conclusion: In our study, the event free survival of PMBV and MVR was found to be similar. The need of re-intervention was higher in PMBV group, however mortality rate of MVR was higher than PMBV. In conclusion, despite the fact that both modalities are used in the treatment of mitral stenosis, PMBV seems to be more advantageous taking into the consideration of low mortality rates, easy application of the procedure and lacking the need of general anesthesia.