Elektif perkutan koroner girişimin kalp hızı değişkenliğine olan etkisi ve bunun kardiyak belirteç (troponin I) ile ilişkisi
Künye
Hascan, Oğuzhan. (2009). Elektif Perkutan Koroner Girişimin Kalp Hızı Değişkenliğine Olan Etkisi Ve Bunun Kardiyak Belirteç (Troponin I) İle İlişkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul : İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Özet
Giriş: PKG sonrası işlem başarısı, hastane kalış süresini belirlemede ve tartışmalıda
olsa uzun dönem klinik son noktaları öngörmede muhtelif kardiyak markırlar
kullanılmaktadır. PKG sonrası takipte kulanılan CK, CK-MB, troponin I ve troponin T
arasında minör miyokard hasarını belirlemede troponinlerin üstünlüğü ispatlanmıştır.
Troponinler arasında ise kronik böbrek yetersizliğinde yükselmemesi ve çapraz
reaksiyon vermesine yol açan fetal antijenleri ortaya çıkmayan troponin I’ nın miyokard
için daha spesifik olduğu kabul edilmektedir. KHD kalbin sempatik parasempatik
dengesi hakkında bilği veren, kalp atımları arasındaki ilişkiyi zaman ve frekans bağımlı
yöntemlerle inceleyen bir ölçümdür. KHD uzun yıllardır diyabetik kardiyak otonom
nöropati tespitinde ve MI sonrası sagkalımı öngörmekte kullanılmaktadır.
Amaç: PKG’ in KHD’ e etkisi ve PKG sonrası ilk değerlendirmede üstün bir
biyokimyasal belirteç olan Troponin I düzeylerinin KHD ile ilişkisini incelemektir.
Gereç ve yöntem: Elektif şartlarda PKG planlanan 13’ü kadın (%40), 20’i erkek (%60),
ortalama yaş 65,6 ± 9 yıl olan 33 hasta çalışmaya alındı. PKG öncesi hastaların klinik
ve anjiyografik özellikleri kaydedildi. İşlem öncesi ve sonrası, kalp ritminin takibi ile
zaman alanlı KHD analizi için 24 saat holter monitorizasyonu ve frekans alanlı KHD
analizi için 5 dk’lık spektral kayıtları alındı. Yine işlem öncesi ve sonrası kardiyak
markırlar ölçüldü.
Bulgular: PKG sonrası troponin I arttı(p=<0,001). PKG sonrası minimum kalp hızı arttı
(P=0,04), AEA’ lar azaldı (P=0,001) ve İVR arttı (p=0,04). PKG sonrası SDNN,
PNN50, Toplam güç ve HF azaldı (P=0,01), LF/HF arttı (P=0,01). Cinsiyetle ile
ΔSDNN, ΔSDANN, ΔPNN50 arasında, yaşla ile ΔSDNN, ΔPNN50, ΔRMSSD, ΔTAİ,
ΔLF/HF arasında, abdominal obezite ile ΔLF/HF arasında ilişki bulundu. Glukoz
değerleri ile ΔLF ve ΔLF/HF arasında ilişki bulundu. Hb düzeyi ile ΔPNN50 ve
kreatinin düzeyi ile ΔHF arasında ilişki bulundu. Troponin(+) grupta ΔLF/HF anlamlı
olarak değişti (P=0,01).Tek değişkenli analizde troponin I düzeyi ile ΔRMSSD(r=-0,38,
p=0,02), ΔLF/HF(r=0,47, p=0,005) ilişkili bulundu. Çok değişkenli analizde en önemli
bağımsız değişken olarak ΔLF/HF bulundu(ΔR2 =0,22, p=0,006). Troponin(+)’ lığını
öngörmede ΔLF/HF kullanıldı, %16’ lık artma cut-off Değeri %90 sensivite ve %60
spesifite ile bulundu.
Sonuçlar: PKG sonrası hem holter hem KHD parametreleri artan sempatik etkinliği
gösterecek şekilde değişti. KHD’ deki değişim troponin (+) grupta daha belirgindi.
ΔKHD ile Troponin I ilişkisi, troponin (+)’ liğini öngörmede ΔKHD’ nin
kullanılabileceğini göstermektedir. Introduction: Cardiac markers have been used to evaluate the success of PCI and it might
predict of long-term clinical endpoints or hospitalization time. It is well known that cardiac
troponins are superior among this markers. Especially, troponin I is a sensitive marker of
myocardial necrosis and studies have confirmed the superiority of this marker over traditional
cardiac enzymes. Heart rate variability (HRV) is a measure of the beat-to-beat variations in
heart rate. It is well recognised that, there is relation with HRV and alterations in autonomic
balance. Heart rate variability have been used to determine the cardiac autonomic neuropathy
in diabetes mellitus and predict survival after acute myocardial infarction.
Aim: We aimed to evaluate the relation between plasma troponin I levels and HRV in patients
after successful PCI.
Material and methods: 33 (13 female, 20 male) patients have enrolled in this study before
elective PCI. Mean age was 65,6±9 years. Clinical and angiographic parameters were
recorded. 24 hour holter monitorisation was planned before precedure.
Results: Plasma troponin I levels increased after PCI (p=<0,001). Minimum heart rate
increased (P=0,04), APC’s decreased (P=0,001) and IVR increased (p=0,04) after PCI.
SDNN, PNN50, total power and HF decreased (P=0,01), LF/HF increased (P=0,01). There
was relation between gender and .SDNN, .SDANN, .PNN50. There was relation between
age and .SDNN, .PNN50, .RMSSD, .TAI, .LF/HF. There was relation between
abdominal obesity and .LF/HF. There was relation between Hb levels and .PNN50, also
plasma kreatinin levels and .HF. .LF/HF was changed in troponin (+) group significantly
(p=0,01). There was relation between troponin I levels and .RMSSD (r=-0,38, p=0,02),
.LF/HF(r=0,47, p=0,005) in univariate analysis. .LF/HF was found as independent variable
(.R2 =0,22, p=0,006) in univariate analysis.
Conclusion: Both holter and HRV parameters showed an increased sympathetic activity after
PCI. The difference in HRV was significant in troponin (+) group. The relation with .KHD
and troponin I might provide to predict higher troponin I levels.