The Prevalence Of Dental Anomalıes In A Turkısh Populatıon

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı Türk toplumunda dental anomali görülme sıklığının cinsiyet ve yaşa göre araştırılmasıdır.Gereç ve Yöntem: Çalışmada İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ağız, Diş-Çene Radyolojisi Anabilim Dalı'na başvuran, yaşları 9-35 yaş arasında değişen (ortalama yaş: 25.61±10.04) 2025 hastanın (885 erkek ve 1140 kadın) panoramik radyografileri geriye dönük olarak araştırılmıştır. Hastalar hipodonti, hiperdonti, mikrodonti, taurodontizm ve diğer kök anomalileri gibi dental anomalilerin varlığı açısından incelenmiştir. Bu anomalilerin görülme oranları cinsiyet ve yaşa göre değerlendirilmiştir.Bulgular: 2025 hastanın toplam 96'sının (42 erkek, 54 kadın) incelenen dental anomalilerden en az birine sahip olduğu belirlenmiştir (%4.74). en sık gözlenen dental anomali diş eksikliği olup (%1.77) bunu sırasıyla taurodontizm (%1.18), hiperdonti (%0.79), mikrodonti (%0.54) ve diğer kök anomalileri (%0.44) takip etmektedir.Sonuç: Diş eksikliği incelenen populasyonda en sık gözlenen gelişimsel dental anomali olup bunu taurodontizm takip etmektedir

Purpose: The aim of the present study was to investigate the prevalence of dental anomalies in a Turkish population according to the gender and age.Materials and Methods: A retrospective study was performed using panoramic radiographs of 2025 patients (885 males and 1140 females) ranging in age from 9 to 35 (mean age 25.61±10.04) years attending Department of oral Radiology, university of Istanbul, Faculty of Dentistry. These patients were examined to determine the presence of developmental dental anomalies involving hypodontia, hyperdontia, microdontia, taurodontism and other root anomalies. The incidence of these anomalies were assessed according to the gender and age.Results: Among the 2025 subjects, a total of 96 individuals (42 males and 54 females) showed at least one of the selected dental anomalies (4.74%). Tooth agenesis was the most common dental abnormality (1.77%) followed by taurodontism (1.18%), hyperdontia (0.79%), microdontia (0.54%) and root anomalies (0.44%), respectively.Conclusion: Tooth agenesis is the most common developmental dental anomaly in the studied Turkish population followed by taurodontism