Evre 2 subakromial sıkışma sendromunda manyetik alan tedavisinin etkinliği

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, toplumda sıkça karşılaşılan ve üretken nüfusu etkilemesi nedeniyle iş günü ve fonksiyon kaybına yol açan , evre 2 subakromiyal sıkışma sendromu (SSS)'nun tedavisinde bir konservatif tedavi yöntemi olan manyetik alan tedavisinin etkinliğini araştırmak idi. Gereç ve yöntem: Bu çalışmaya, anterior omuz ağrısı yakınımı olan ve manyetik rezonans görüntüleme tekniği ile evre 2 SSS tanısı konulan 40 hasta alındı. Hastalar randomize olarak üç gruba ayrılarak, üç hafta (15 seans) süresince, 1. gruba ultrason (US) (1,5 watt/cm2, pulse, 5 dakika, subakromiyal alana) + egzersiz, 2. gruba manyetik alan (MA) (1-6. seanslar arası 10 hertz frekans, 35 gauss alan şiddeti, 7.-15. seanslar arası 20 hertz frekans, 50 gauss alan şiddeti) + egzersiz ve 3. gruba sadece egzersiz uygulandı. Hastalara ağrı kontrolu için gerektiğinde parasetamol kullanmaları önerildi. Hastalar tedavi öncesi ve tedavi sonunda (üçüncü haftada), ağrı için vizuel analog skala, hareket açıklığı ölçümü ve Constant skorlaması ile değerlendirildiler. Bulgular: Tedavi sonuçları değerlendirildiğinde; ultrason uygulanan grupta, iyileşmenin diğer iki gruba oranla istatistiksel olarak anlamlı oranda daha fazla olduğu gözlendi. Sonuç: Manyetik alan uygulamasının, evre 2 SSS'nda ultrason ve egzersiz uygulamalarına göre bir üstünlüğü saptanmadı; ancak uygulama kolaylığı, yan etkisinin olmaması gibi avantajları bu fizik tedavi modalitesi üzerindeki araştırmaların yoğunlaştırılması gerektiği kanısını uyandırdı

Objective: The aim of this study was to evaluate the efficacy of magnetic field treatment on phase 2 subacromial impingement syndrome (SIS). Materials and methods: 40 patients with SIS were included in this study. The patients were allocated to three groups: The first group received ultrasound treatment (1,5 watt/cm2, intermittent, for 5 minutes, to subacromial space) + exercises, the second group received magnetic field treatment (between 1-6 days 10 hertz, 35 gauss, between 7- 15 days 20 hertz, 50 gauss) + exercises and the third group just exercised. The patients were not allowed any medical treatment except for paracetamol when needed. Visual analog skale for pain evaluation, ROM and Constant Scoring were used as outcome measurements, before the treatment and three weeks after the treatment. Results: According to the results, a significant improvement was obtained in all groups; however, there were differences in the significancy rates. When comparing the groups with each other, we found out that the improvement rates in the ultrasound group was significantly better than that in the other groups (p<0.05). Conclusion: The results of magnetic field therapy group was not significantly better than those of the exercise group. However the advantages of magnetic field therapy such as easy applicability and lack of adverse effects suggest that this physical therapy modality requires more research in order to prove its efficacy.