Pulmoner Arteriyal Hipertansiyon Hastalarında Serum D vitamini Düzeyleri

Abstract

Amaç: Pulmoner arteriyal hipertansiyon (PAH) hastalarında D vitamini düzeylerinin sağlıklı gönüllülerden oluşan kontrol grubuyla kıyaslanması ve hastalık şiddetiyle D vitamini düzeyi arasındaki ilişkinin araştırılması. Yöntemler: Çalışmamız tek merkezli, kesitsel bir çalışma olup, pulmoner hipertansiyon (PH) polikliniğimizde PAH tanısı ile takip edilen 36 hasta ve yaş-cinsiyet eşleştirilmiş 24 sağlıklı gönüllüden oluşmaktadır. PAH tanısı, güncel Avrupa Kardiyoloji Cemiyeti ve Avrupa Solunum Derneği 2015 PH kılavuzu tanı algoritması önerileri doğrultusunda konuldu. Kontrol grubu olarak, bilinen bir kardiyak veya sistemik-enflamatuvar hastalık öyküsü olmayan, herhangi bir ilaç kullanmayan, tüm sistem fizik muayenesi normal, elektrokardiyografik (EKG) ve ekokardiyografik (Eko) incelemede patoloji saptanmayan sağlıklı gönüllüler seçildi. Tüm hastalarda ve sağlıklı gönüllülerde sabah 8 saat açlık kan örnekleri alınarak, plazma 25-OH vitamin D düzeyleri ölçüldü (Elecsys® Vitamin D Testi). Bulgular: Çalışma popülasyonumuz 36 PAH hastası ve yaş-cinsiyet eşleştirilmiş 24 sağlıklı gönüllüden oluşmaktaydı. Hastaların 24 tanesinde (%67) doğumsal kalp hastalığıyla ilişkili PAH (PAH-DKH), 12 tanesinde (%33) idiyopatik PAH (IPAH) mevcuttu. Tüm çalışma grubunun yaş ortalaması 41.4 ± 14.0 iken PAH hastaları ve kontrol grubunda yaş ortalaması benzerdi (median 42 & 40 yaş). Her iki grupta da kadın cinsiyet baskındı. Sağlıklı gönüllüler ve PAH hastaları arasında vücut kitle indeksi, kreatinin, ürik asit, hematokrit düzeyi açısından bir fark yoktu. Vitamin D düzeyleri ise PAH hastalarında (7.7 ± 6.2 U/L) sağlıklı gönüllülere göre (21.9 ± 14.1 U/L) belirgin olarak düşük saptandı (p<0.001). Vitamin D düzeyi PAH hastalarında kontrol grubuna göre düşük saptanmakla birlikte, D vitamini düzeyi ile ne fonksiyonel kapasite (DSÖ FK III & FK II), ne de altta yatan etiyolojik neden (PAH-DKH & IPAH) arasında ilişki saptanamadı. Sonuçlar: Çalışmamızda serum D vitamini düzeyleri PAH hastalarında sağlıklı gönüllülere göre belirgin olarak daha düşüktü. Bununla birlikte PAH hastalarını altta yatan etiyolojik nedene göre incelediğimizde (IPAH & PAH-DKH), D vitamini düzeyleri arasında farklılık yoktu.

Objective: To compare the vitamin D levels in patients with pulmonary arterial hypertension (PAH) with the control group of healthy volunteers and to investigate the relationship between disease severity and vitamin D level. Methods: Our study is a single center, cross-sectional study consisting of 36 patients with pulmonary artery hypertension (PAH) followed-up by pulmonary hypertension (PH) outpatient clinic and 24 age-sex matched healthy volunteers. The diagnosis of PAH was confirmed according to the diagnostic algorithm of 2015 European Society of Cardiology and European Respiratory Society PH Guidelines. As the control group, healthy volunteers who do not have a known history of cardiac or systemic-inflammatory disease, do not use any medication, has normal physical, electrocardiographic (ECG) and echocardiographic examination were selected. In all groups, 8-h fasting blood samples were obtained in the morning and plasma 25-OH vitamin D levels were measured by Elecsys® Vitamin D Test. Results: Our study population consisted of 36 PAH patients and 24 age-sex matched healthy volunteers. Twenty-four patients (67%) had PAH associated with congenital heart disease related (PAH-CHD) and other 12 patients (33%) had idiopathic PAH (IPAH). While the average age of the whole study group was 41.4 ± 14.0 years, the mean age was similar in the PAH patients and control group (median 42 & 40 years). Female sex was dominant in both groups. There was no difference between healthy volunteers and PAH patients in terms of body mass index, creatinine, uric acid and hematocrit levels. Vitamin D levels were significantly lower in PAH patients (7.7 ± 6.2 U / L) than in healthy volunteers (21.9 ± 14.1 U / L) (p <0.001). Although vitamin D level was found to be lower in PAH patients compared to the control group, no relation was found between vitamin D level and neither functional capacity (WHO FC III & FC II) nor the underlying etiological cause (PAH-CHD & IPAH). Conclusions: In our study, serum vitamin D levels were significantly lower in PAH patients than in healthy volunteers. However, when we examined PAH patients according to the underlying etiological cause (IPAH & PAH-CHD), there was no difference between vitamin D levels.