Karpal tünel sendromunda tinel ve phalen testinin yeri

Abstract

Çalışmamızın amacı karpal tünel sendromu'nun (KTS) klinik teşhisinde sıklıkla kullanılan Tinel ve Phalen testinin duyarlılık ve özgüllüğünü değerlendirmekti. KTS lokal sıkışma sendroniları arasında en sık görülenidir. Teşhiste klinik muayene ve şikayetler temel alınırken, elektrodiagnostik çalışmalar bu teşhisin doğrulanmasında faydalı olabilmektedir. Phalen ve Tinel testi teşhiste faydalı göstergelerdir. Çalışmamıza KTS'nun klinik semptomlarıyla başvuran (örneğin., aralıklı elbileği ve kol ağrısı, me¬dian sinir alanına yayılan uyuşma, gece şikayeti olanlar ve benzerleri), bunu takiben standart sinir ileti kriterleriyle elektrofizyolojik olarak KTS olduğu tespit edilen 126 hasta eli dahil edildi. Çalışmamızda klinik olarak KTS olduğu düşünülen 126 üst ekstremiteye EMG yapıldı. Phalen ve Tinel testi yönünden değerlendirildi. Sonuç olarak; Tinel testi KTS'lu hastaların değerlendirilmesinde faydalı olmasına karşılık Phalen testi daha yüksek duyarlılık ve özgüllüğe sahiptir.

The aim ofthis^tudy is evaluating sensitivity and speci¬ficity of Tinel and Phalen tests which is often used in the clinical diagnosis of Carpal Tunnel Syndrome (CTS). CTS is seen the most common among focal entrapment syndromes. While CTS is diagnosed on the basis of pa¬tients history and clinical examination and electrodiagnostic studies may be useful in confirming the diagnostic impression. Phalen and Tinel test are useful indicators of diagnosis. In this study 126 patient hands included, reffered with clinical symptoms of CTS (ie., intermittent wrist and arm pain, paresthesias in the median distribution, noc¬turnal symptoms etc), who were subsequently proven to have electrophysiologic CTS by standard nerve con¬duction criteria. All patient hands which clinically suspected of CTS were performed Phalen and Tinel test. We conclude that the Tinel test is useful in the evaluation of patients with CTS whereas Phalen test has greater sensitivity and specificty.