A 12-month, Open Label, Multicenter Pilot Study Evaluating Fingolimod Treatment in terms of Patient Satisfaction in Relapsing Remitting Multiple Sclerosis Patients - FINE Trial

Abstract

Introduction: To assess satisfaction and quality of life in patients with relapsing–remitting multiple sclerosis (RRMS) who were receiving fingolimod (0.5 mg/day) for 12 months as a second-line treatment after switching from injectable agents.Methods: Patients aged 18–65 years with RRMS who fulfilled the eligibility criteria were enrolled from 16 centers throughout Turkey. Treatment Satisfaction Questionnaire for Medication and 36-item Short-Form Health Survey were completed at baseline and four visits to assess patient satisfaction and quality of life.Results: Forty-two patients (62% male; mean age: 35.7±9.4 years) were eligible for inclusion. Patient satisfaction scores at the end of the study (44.7±9.9) were significantly higher than those at baseline [32.0±9.9; (p<0.001)]. The only significant increase in the quality of life survey was in the emotional aspect (p=0.019). There were 124 adverse events and none of the five serious adverse events noted was considered drug-related.Conclusion: Large-scale comparative studies performed with disease specific quality of life instruments will allow more information on this issue

Amaç: Prospektif, çok merkezli bu çalışmanın amacı, enjekte edilebilir ajanlardan sonra ikinci basamak ilaç olarak 12 ay süreyle 0,5 mg/gün dozunda fingolimod kullanan yineleyici multipl skleroz hastalarının memnuniyetlerinin ve yaşam kalitelerinin değerlendirilmesidir.Yöntem: Çalışmaya Türkiye genelinde 16 merkezden, 18-65 yaş arasında, dahil etme kriterlerini karşılayan yineleyici multipl skleroz hastaları katılmışlardır. Hastalara; memnuniyetlerinin ve yaşam kalitelerinin değerlendirmesi amacı ile başlangıç ve takip eden diğer dört vizitte İlaç Memnuniyet Anketi ve Kısa Form-36 Sağlık Durumu Anketi uygulanmıştır.Bulgular: Yaş ortalamaları 35,7±9,4 olan ve %62’sini erkek hastaların oluşturduğu toplamda 42 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmanın sonunda hasta memnuniyeti skorları (44,7±9,9) çalışma başlangıcına (32,0±9,9) kıyasla anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0,001). Yaşam kalitesi anketi sonuçlarında ise yalnızca emosyenel fonksiyon skorunda bir artış görülmüştür (p=0,019). Çalışma süresince 124 advers olay kaydedilirken, rapor edilen 5 ciddi advers olaydan hiçbiri ilaçla ilişkili olarak değerlendirilmemiştir.Sonuç: Hastalığa özgü yaşam kalitesi değerlendirme yöntemleri ile gerçekleştirilecek olan geniş ölçekli karşılaştırma çalışmaları, bu konuda daha çok bilgi alınmasına olanak sağlayacaktır.