The Prevalence of Scoliosis in Adolescent Swimmers and the Effect of Swimming on Adolescent Idiopathic Scoliosis

Abstract

Objective: The patients are frequently referred to swimming for conservative follow-up and treatment of scoliosis. However, there are also studies reporting high scoliosis prevalence in swimmers. The aim of this study is to define the scoliosis incidence in adolescent swimmers and evaluate the effect of swimming on radiological parameters in swimmers with scoliosis. Material and Methods: The medical reports of the swimmers who have applied to sports medicine outpatient clinic in our institution for license renewal were retrospectively reviewed. The swimmers with positive Adam’s forward bending tests determined during physical examination were subjected to radiological evaluation and the whole spine was evaluated with anteroposterior and lateral orthoroentgenograms. The swimmers were demanded to continue swimming and called for follow up 1 year later. The swimmers with scoliosis who continued swimming and applied for follow-up one year later were evaluated radiologically. Results: Six hundred and seventy-nine swimmers were examined. Twenty eight (4.1%) swimmers, [11 male (39%), 17 female (61%); mean age 12.6 (min 10, max 17) years] with positive Adam’s bending test were further evaluated radiologically. These swimmers were called for follow up 1 year later. Seventeen swimmers who continued swimming and applied for follow up were evaluated radiologically. Sagittal and coronal plan parameters of the spine were measured on the first and the second radiographs. These parameters were compared statistically. There was no statistically significant difference among proximal thoracic, main thoracic, main lumbar curves and thoracic kyphosis and lumbar lordosis degrees on the first and the follow-up radiographs of the athletes who continued swimming. Conclusions: Swimming was found to have no effect on spinal sagittal plane parameters in swimmers with scoliosis. Moreover we found that it has not provided any improvement or stability also in the coronal plane deformity after 1 year follow up. According to our results, it may be concluded that swimming is not effective in the conservative treatment of scoliosis.

Amaç: Yüzme skolyozun konservatif takip ve tedavisinde hastaların sıklıkla yönlendirildiği bir spor dalıdır. Bununla birlikte yüzücülerde de skolyoz prevelansını yüksek bildiren çalışmalar mevcuttur. Bu çalışmada yüzücülerde adolesan idiyopatik skolyoz prevalansının saptanması, bu yüzücülerin takip edilerek radyolojik sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Hastanemiz spor hekimliği polikliniğine lisans yenileme nedeniyle başvuran yüzücülerin verileri geriye dönük olarak tarandı. Fizik muayenede Adam’s öne eğilme testi pozitif olarak saptanan hastalar radyolojik değerlendirmeye tabi tutuldu ve tüm omurga 2 yönlü ortoröntgenogram grafikleri ile değerlendirildi. Skolyoz tespit edilen sporcuların yüzme sporuna devam etmesi istenerek bir yıl sonra kontrole çağrıldı ve radyolojik olarak tekrar değerlendirildi. Bulgular: Altı yüz yetmiş dokuz sporcunun verilerine ulaşıldı. Adam’s öne eğilme testi pozitif tespit edilen 28 (%0.4) hastanın [(11 erkek (%39), 17 kadın (%61); ortalama yaş 12.6 (minimum 10, maximum 17) yıl] tüm omurga 2 yönlü grafikleri değerlendirildi. Bu sporcuların yüzmeye devam etmesi istenerek 1 yıl sonra kontrole çağrıldı. Yüzmeye devam eden ve takipten çıkmayan 17 sporcu radyolojik olarak değerlendirildi. İlk ve takip radyografilerinde omurga sagittal ve koronal plan parametreleri ölçüldü. Bu parametreler istatiksel olarak karşılaştırıldı. İlk çekilen grafiklerinde ölçülen proksimal torasik, ana torasik eğrilik, ana lomber eğrilik ve torasik kifoz dereceleri ile bu parametrelerin takip grafiklerindeki dereceleri arasında istatistiksel olarak anlamlı artış tespit edildi (p<0.001, p<0.001, p<0.001 ve p<0.001 p=0.006) . Bununla birlikte ilk çekilen grafiklerde ölçülen lomber lordoz dereceleri ile takip grafiklerinde ölçülen dereceler arasında istatiksel olarak anlamlı fark tespit edilmedi (p=0.118). Sonuç: Adolesan yüzücülerde skolyoz prevalansı %0.4 olarak tespit edildi. Yüzmenin 1 yıllık takip sonunda skolyozu olan yüzücülerde sagittal plana etkisinin olmadığı; bununla birlikte koronal planda da herhangi bir iyileşme veya sabit kalma sağlamadığı tespit edildi. Elde ettiğimiz sonuçlara göre yüzmenin skolyozun konservatif tedavisinde etkili olmadığını söyleyebiliriz.