Piezo-elektirik ve stronsiyum metodlarının oosit aktivasyonu üzerine etkilerinin ultrastrüktürel incelenmesi

Abstract

Üreme; dünyadaki tüm canlı türlerinin genetik özelliklerini bir sonraki nesillerle aktarmaları ve kendi devamlılıklarını sağlamaları için gerekli vazgeçilmez bir olgudur. İnfertilite giderek yaygınlaşan önemli bir problem olarak pek çok çiftin karşısına çıkmaktadır. İnfertilitenin %50 oranında kadına bağlı problemlerden kaynaklandığı bilinmektedir. Başarılı tedavi olasılığını ve üreme üzerindeki temel çalışma olanaklarını arttıran in vitro fertilizasyon ve yardımcı üreme tekniklerinin gelişmesi ile infertilite alanında önemli yenilikler meydana gelmiştir. Oosit aktivasyonu problemi olan olgularda oosit aktivasyonunu sağlamaya yönelik çeşitli yöntemler geliştirilmiştir. Oosit aktivasyonunda en önemli olay hücre içi Ca^(+2) konsantrasyonundaki geçici artıştır. Ca^(+2) artışı olmaması aktivasyonu önlediği için infertiliteye sebep olabilmektedir. Bu yöntemler ile yapılan çalışmalar da oosit aktivasyonunun uyarılması ile elde edilen gebelikler rapor edilmiştir. Piezoelektrik ve stronsiyum muamelesi bu yöntemler arasında yer almakta olup çalışmamızda da bu iki yöntemin hücre üzerindeki etkilerini ortaya koymak adına ele aldık. Stronsiyum, fertilizasyon sonucu sperm ile uyarımı taklit ederek uzun süreli kalsiyum dalgalanmaları meydana getirmektedir. Çalışmalarda; sperm kaynaklı fosfolipaz C aktive edildiğinde, fosfotidilinositol 4,5-bifosfatı, ikinci mesajcı olan inositol 1, 4,5-trifosfata (InsP3) hidrolize ettiği görülmüştür. InsP3, endoplazmik retikulum üzerindeki, kalsiyum kanalı ihtiva eden InsP3 reseptörleri (InsP3R) ile etkileşime girerek oositin hücre içi depolarından kalsiyum salınımını uyarır ve oosit aktivasyonunu sağlar. Piezoelektrik metodunda, mikroenjeksiyondan sonra “Elektro Hücre Manipulatör” cihazı ile hücrelere belirli düzeyde elektrik verilir. Bu işlem ile oosit aktivasyonu sağlanır. Çalışmamızda oosit aktivasyonunda kullanılan stronsiyum ve piezoelektrik yöntemleri uygulanmış oositler ile herhangi bir uygulanma olmamış kontrol grubu oositlerin geçirimli elektron mikroskobu (TEM) düzeyinde morfolojik yapılarını karşılaştırmayı amaçladık.

Reproduction is an indispensable phenomenon that is necessary for all species to ensure their continuity and transfer their genetic characteristics to the next generation. Many couples encounter infertility as an important problem that is becoming more and more common. In our study, we aimed to investigate the effects of piezoelectric and strontium treatment which are two of these methods. It’s also known that 50% of infertile couples has female factor infertility. Development of in vitro fertilization and assisted reproductive techniques, which increases the successful treatment possibilities and opportunity to study on basic reproduction projects, causes innovation in infertility issue. The most important step in oocyte activation is temporary increase of intracellular Ca+2 concentrations. If this doesn’t occur, activation process arrests and causes infertility. Some methods are identified to increase intracellular Ca+2 concentration in women who has activation problems. Pregnancy have been achieved by using this kind of methods on cases with fertilization failures. Piezoelectric and strontium methods are two of this kind of methods. Strontium simulates the calcium oscillation and fertilization. Studies have shown that when the soluble spermatozoo factor, phospholipase C is activated, it hydrolyses phosphatidylinositol 4,5-biphosphate into the second messenger inositol 1, 4,5-triphosphate (InsP3). InsP3 reacts with InsP3 receptors localized on endoplasmic reticulum which contains calcium channels. It stimulates calcium oscillation from intracellular-storage and causes oocyte activation. In piezoelectric methods, an electric shock given to cell with ‘electro cell manipulator’ equipment after microinjection and consequently oocyte activation occurs. The aim of our study is to compare ultrastructure of the oocytes the group of treated with strontium and piezoelectric methods and non-treated oocyte control group with transmission electron microscope (TEM).