Yaşa Bağlı Makula Dejenerasyonuna sekonder gelişen koroid neovaskülarizasyonunun tedavisinde kullanılan intravitreal anti-vasküler endotelyal büyüme faktörü ajanlarının etkinliğini değerlendirmede kompleman faktör H polimorfiziminin yeri

Abstract

Amaç: Yaşa bağlı maküla dejenerasyonuna (YBMD) bağlı koroid neovaskülarizasyonu (KNV) bulunan hastalarda intravitreal antivasküler endotelyal büyüme faktörü (anti VEGF) tedavilerine yanıtı değerlendirmede kompleman faktör H (KFH) polimorfizminin yerini değerlendirmek.Gereç ve Yöntem: YBMD'ye bağlı KNV'si bulunan ve intravitreal anti VEGF ile tedavi edilen 120 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların ortalama yaşları 66.51±10.34 idi. Hastaların 61'i intravitreal bevacizumab (İVB, % 50.8), 59'u intravitreal ranibizumab (İVR, % 49.2) ile tedavi edildi. Olguların 65'i (% 54.2) okkült; 47'si (% 39.2) predominant klasik ve 8'i (% 6.7) minimal klasik KNV'ye sahiptir. Olgular görme keskinliği, fundus fluoresein anjiyografisi (FFA) ve optik koherens tomografi (OKT) yönünden değerlendirildi. Her hasta KFH tek nükleotid polimorfizmi (Y402H) yönünden değerlendirildi.Bulgular: Hastaların 26'sı (% 21.7) TT, 57'si (% 47.5) TC ve 37'si (% 30.8) CC genotipine sahipti. İVB grubunda; TT ve TC gruplarında enjeksiyon öncesi ölçümlere göre enjeksiyon sonrası ölçümlerde görülen değişim düzeyi CC grubundan istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksektir (TT 0.38±0.42; TC 0.18±0.46 ve CC -0.15±0.21; p:0.001; p:0.006). IVR grubunda; TT ve TC gruplarında enjeksiyon öncesi ölçümlere göre enjeksiyon sonrası ölçümlerde görülen değişim düzeyi CC grubundan istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksektir (TT 0.46±0.47, TC 0.36±0.50 ve CC -0.15±0.21; p:0.001; p:0.001). Her iki ilaçla da TT ve TC gruplarında görme keskinliği artışı sağlanırken, CC grubunda görme keskinliği düşmüştür. İVR yapılan ve TT ve TC genotipine sahip hastalar tedaviye, İVB yapılan aynı genotipe sahip hastalara göre daha fazla yanıt vermişlerse de bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Enjeksiyon sayısının takip süresine oranı İVB grubunda 0.47±0.18 ve İVR grubunda 0.41±0.14 bulunmuştur.Sonuç: KFH CC genotipine sahip hastaların İVR ve İVB tedavisine yanıtı KFH TC ve TT genotipine sahip olan hastalara göre daha az olduğu tespit edildi. Bu veriler, ileride intravitreal tedaviler öncesinde hastaların KFH polimorfizmine bakılarak YBMD tedavisine karar verilebileceğini düşündürmektedir.

Purpose: To investigate whether there is an association between complement factor H (CFH) polymorphisms with response to treatment with intravitreal antivascular endothelial growth factor agents (anti VEGF) for choroidal neovascularization (CNV) due to exudative age-related macular degeneration (AMD).Material and Method: A retrospective study of 120 patients with CNV due to AMD treated with intravitreal anti VEGF therapy was conducted. Mean age of patients was 66.51±10.34. Sixty one patients were treated with intravitreal bevacizumab (IVB, 50.8 %) and fifty nine patients were treated with intravitreal ranibizumab (IVR, 49.2 %). Sixty five patients (54.2 %) had occult CNV, 47 patients (39.2 %) had predominantly classic CNV and 8 patients (6.7 %) had minimal classic CNV. All patients underwent visual acuity measurement, fundus fluorescein angiography (FFA) and optic coherence tomography (OCT). Each patient was genotyped for the single nucleotide polymorphism (Y402H) in the CFH gene.Results: For the CFH Y402H polymorphism, 26 patients (21.7 %) were TT, 57 (47.5 %) were TC, and 37 (30.8 %) were CC. Patients with the CFH CC genotype fared significantly worse with IVB than did those with the CFH TC and TT genotypes (TT 0.38±0.42; TC 0.18±0.46 ve CC -0.15±0.21; p:0.001; p:0.006). Patients with the CFH CC genotype fared significantly worse with IVR than did those with the CFH TC and TT genotypes (TT 0.46±0.47, TC 0.36±0.50 ve CC -0.15±0.21; p:0.001; p:0.001). Visual acuity increased in CFH TT and CFH TC group and decreased in the CC group with both drugs. Response to IVB was worse for the CFH TC and TT genotype compared with the response to IVR for the TC and CC genotypes. This difference in response to treatment, however, did not reach statistical significance. Mean treatment per month was 0.47±0.18 in IVB group and 0.41±0.14 in IVR group.Conclusions: Response to intravitreal anti VEGF therapy was significantly worse for the CFH Y402H CC genotype compared with the TC and CC genotypes. In the light of our findings, it is possible to think that, CFH polymorphism detection may be crucial for making intravitreal treatment decision in near future.