Atriyal fibrilasyonun cerrahi tedavisinde irrigasyonlu monopolar ve bipolar radyofrekans ablasyon sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

Atriyal Fibrilasyon (AF) tromboemboli, kalp yetersizligi, hemodinamik bozukluklar, çarpıntı sebep olabilen en sık aritmidir. `Maze prosedürü' cerrahi tedavide altın standart olup zorlugu ve zaman alması sebebiyle alternatif yöntemler gelistirilmistir. Radyofrekans (RF) enerji ile uygulanan irrigasyonlu `monopolar' ve `bipolar' ablasyon bu yöntemlerden ikisidir. Çalısmanın amacı; kalıcı atriyal fibrilasyonun cerrahi tedavisinde irrigasyonlu monopolar ve bipolar radyofrekans ablasyonun ameliyat sonrası morbidite ve mortalite açısından karsılastırılmasıdır. Açık kalp ameliyatı olan ve en az 6 aylık AF hikayesine sahip iki grup hasta randomize ve retrospektif olarak ameliyat sonrası ritm durumu, atriyal transport fonksiyonu, kardiyopulmoner bypass ve aortik klemp süresi, fonksiyonel durum, morbidite ve mortalite yönünden karsılastırıldı. Kontrollerinde sinüs ritminde oldugu görülen tüm hastaların transtorasik ekokardiyografi ile atriyal transport fonksiyonları incelendi. Grup I' de sinüs ritmi 11,5±4 aylık takip süresi sonunda % 83,3; Grup II' de ise 9,3 ± 3 aylık % 68,8 olarak bulundu. Atriyal transport fonksiyonu Grup I' de % 76; Grup II' de ise % 72,7 bulundu. Heriki grupta sadece 1 hastada (% 3) kalıcı pacemaker implantasyonunun yapılmıs oldugu belirlendi. Grup I' de 1 hastada (% 3,2) geç mortalite görüldü. Sonuç olarak, açık kalp ameliyatı planlanan kalıcı AF ritmindeki hastalara uygulanan irrigasyonlu monopolar ve bipolar RF ablasyonun güvenli ve etkin yöntemler oldukları görülmekle beraber, ameliyat sonrası morbidite ve mortalite açısından birbirlerine belirgin üstünlük göstermeyerek, benzer sonuçlarının oldugu görüldü.

Atrial fibrillation (AF) is the most common arrhytmia leading to thromboemboli, cardiac failure and hemodynamic instability. Surgical `maze procedure? is the gold standart with high success rate, but it is complex and difficult procedure. Surgical ablation with irrigated monopolar and bipolar radiofrequency energy are two of the alternative methods for this procedure with reasonable success rates. The purpose of this study is to compare the results of monopolar and bipolar irrigated RF ablation in patients with a history of AF for more than 6 months. Postoperative rhythm status, atrial transport function, functional classes, morbidity and mortality were studied retrospectively for both groups.All patients are screened for the presence of atrial transport function with transthoracic echocardiography after documentation of the sinus rhythm. Folow-up time and rate of sinus rhythm in Group I and group II were 11,5±4 months and 83,3 % and 9,3 ± 3,2 months and 68,8 % respectively. Atrial transport function for group I and group II were 76 % and 72 %. In each group, only one patient has undergone to the permanent pacemaker implantation (3,4 % and 3,1 %). Aortic clemp and perfusion time in group I were longer than the other group (p=0,006, p=0,001). There was only one late mortality (3,2 %) after monopolar ablation. In this study, no significant difference was seen between two ablation procedures in terms of postop morbidity and mortality. rrigated monopolar and bipolar RF ablation are both safe and effective procedures for the patients undergoing open heart surgery with chronic AF.