THE COVID-19 PANDEMIC AND MANAGEMENT OF PARKINSON'S DISEASE

Abstract

COVID-19 is a disease which predominantly affects adult patients, poses a threat to adults with chronic diseases. COVID-19 pandemic engulfed the entire world in a short time. Countries started to apply full closure considering the importance of social distance in recovery from this pandemic. The full closure decisions taken by governments caused economic difficulties for people as well as difficulties in accessing required services. People with chronic health conditions, including first and foremost patients with Parkinson’s disease experience such difficulties. Parkinson's disease (PD) is the second most common neurodegenerative disorder that affects dopaminergic neurons in the substantia nigra, that is characterized by motor disorders due to nigrostriatal degeneration and numerous n on-motor problems, and can be seen in 2-3% of the population over 65 years of age. Although there is still no treatment method that stops the process irreversibly in Parkinson’s disease, the basic approach in treatment is drug therapy to increase dopaminergic activity, surgical treatment (brain pacemaker) and effective rehabilitation. Difficulties in the pandemic process to meet the needs of Parkinson’s patients caused some grievances. The difficulty of reaching the hospitals, especially for those patients who need to be followed in hospitals due to the complete closure, and the difficulties in accessing the drugs have caused grievances. In this context, the health sector and managers applied various methods to overcome these problems. In order to eliminate such grievances patients with chronic health conditions must be followed up with at least phone calls or online health consultation and persons that need emergency care must be determined. It is recommended that outpatient visits must be prioritized for patients that are regularly followed up and semi-automatic artificial intelligence systems are used to prevent deterioration of persons receiving inpatient care. On the other hand, patients with minor problems can be followed outside hospital with application of telemedicine and creation of medical practitioner networks to consult specialists in hospitals. This study scanned current articles on the subject to display situations causing grievances and underline actions taken to eliminate them.

COVID-19, agirlikli olarak yetiskin hastalarda görülen, özellikle kronik hastaligi olan yetiskinler için tehdit olusturan bir hastaliktir. COVID-19 pandemisi kisa sürede bütün dünyayi etkisi altina almistir. Ülkeler bu salgindan kurtulmak için sosyal uzaklasmanin önemini göz önünde bulundurarak tam kapanma yöntemine müracaat etmislerdir. Yöneticilerin aldiklari tam kapanma kararlari ekonomik zorluklarin yani sira insanlarin ihtiyaç duyduklari hizmetlere ulasmalarinda da zorluklar meydana getirmistir. Kronik rahatsizligi olanlar, bunlar içerisinde de özellikle Parkinson hastalari bu zorluklari yasamaktadirlar. Parkinson hastaligi (PH), substansiya nigra’da bulunan dopaminerjik nöronlari etkileyen, nigrostriatal dejenerasyona bagli motor bozukluklar ve sayisiz motor disi sorunla karakterize ve 65 yas üstü nüfusun %2-3'ünde görülebilen en yaygin ikinci nörodejeneratif bozukluktur. Parkinson hastaligina ait halen süreci geri dönüsümsüz durduran bir tedavi yöntemi olmamakla birlikte tedavideki temel yaklasim, dopaminerjik etkinligi çogaltmaya yönelik ilaç tedavisi, cerrahi tedavi (beyin pili) ve etkin bir rehabilitasyondur. Pandemi döneminde Parkinson hastalarinin ihtiyaçlarinin giderilmesinde yasanan zorluklar magduriyetlerin olusmasina neden olmaktadir. Özellikle tam kapanmadan dolayi hastanelerde takip edilmesi gereken hastalarin hastanelere ulasma zorlugu, ilaçlara ulasimda yasanan zorluklar magduriyetlerin olusmasina neden olmustur. Bu baglamda saglik sektörü ve yöneticilerde bu sikintilari gidermek için farkli yöntemlere müracaat edilmistir. Bu magduriyeti gidermek için, kronik rahatsizliklari olan hastalar en azindan telefonla veya çevrimiçi saglik konsültasyonu ile izlenmeli, bakima acil erisime ihtiyaç duyan kisiler belirlenmelidir. Düzenli takipte olan kronik hastalarda ayaktan hasta ziyaretlerinin önceliklendirilmesi, yatan hastaliklarin daha da kötülesmesini önlemek için yari otomatik yapay zeka sistemlerinin kullanilmasi tavsiye edilmektedir. Diger yandan, hafif rahatsizliklari olan hastalar, teletip uygulanarak ve hastane içi uzmanlara danisabilecek pratisyen hekim aglari olusturarak hastane disinda takip edilebilirler. Bu çalismada konu ile ilgili güncel makaleler taranarak magduriyetlerin olusmasina neden olan durumlar ortaya konarak bu magduriyetleri gidermek için yapilan çalismalara dikkat çekilmistir.