İnfraklaviküler brakial pleksus blokajinda bupivakain-lidokain kombinasyonunun farkli doz ve konsantrasyonlarda karşilaştirilmasi
Künye
Acar-Sevinç, Sultan. (2015). İnfraklaviküler Brakial Pleksus Blokajinda Bupivakain-Lidokain Kombinasyonunun Farkli Doz Ve Konsantrasyonlarda Karşilaştirilmasi. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul : İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Özet
Çalışmamızın amacı; infraklaviküler brakial pleksus blokajı ile gerçekleştirilen el cerrahisi operasyonlarında, farklı doz ve konsantrasyonlardaki Bupivakain-Lidokain kombinasyonlarının etkinlik sürelerini saptamak ve ideal ilaç dozunu belirlemektir.
Etik kurul onayı ve hasta onamlarını takiben hastalar randomize olarak üç gruba ayrıldı (n=20). Birinci gruba 15 ml %0,5 Bupivakain-15 ml %2 Lidokain (Grup I), ikinci gruba 15 ml %0,5 Bupivakain-15 ml %2 Lidokain-30 ml Serum Fizyolojik (Grup II), üçüncü gruba 10 ml %0,5 Bupivakain-10 ml %2 Lidokain- 40 ml serum fizyolojik uygulandı (Grup III).
Gruplar yaş, ağırlık ve ASA (American Society of Anesthesiologists) skorları, blok sonrası operasyona başlama süresi, cerrahi süre, turnike süresi, peroperatif ve postoperatif ortalama arter basıncı, kalp tepe atımı ve SpO2 değerleri bakımından benzerdi. Grup I’de duyusal blok başlama süresi grup II ve grup III’den; grup II’de duyusal blok başlama süresi grup III’den; grup I’de motor blok başlama süresi grup II ve grup III’den anlamlı olarak daha uzundu. Grup II ve grup III’de motor blok başlama süresi anlamlı farklılık göstermedi.
Grup I’de postoperatif duyusal ve motor blok çözülme süreleri grup II ve grup III’den; grup III’de postoperatif duyusal ve motor blok çözülme süreleri grup II’den anlamlı olarak daha kısaydı.
Grup I’de ek analjezi ihtiyacı ve VAS [Görsel Analog Skala (Visual Analogue Scale)] skoru grup II ve grup III’den anlamlı olarak daha yüksekti (p < 0,05). Grup II ve grup III’de ek analjezi ihtiyaçları benzerdi (p > 0,05).
Sonuç olarak lokal anestezik solüsyon hacminin artırılıp konsantrasyonlarının azaltılmasıyla blok başlangıcının hızlandırılabildiği, süresinin uzatılabildiği, postoperatif hastalarda daha düşük VAS skorları ve daha az ek analjezik gereksinimi sağladığı ortaya konulmuştur. The aim of study is to determine duration of action and ideal dosages of bupivacaine-lidocaine combinations in different concentrations by infraclavicular brachial plexus blockage method at hand operations.
Following the ethics committee approval and patient consents, we randomized patients into 3 groups, each consisting of 20 patients and applied 15 ml 0,5% Bupivacaine- 15 ml 2% Lidocaine to the first, 15 ml 0,5% Bupivacaine-15 ml 2% Lidocaine-30 ml salin to the second, 10 ml 0,5% Bupivakain-10 ml 2% Lidocaine- 40 ml salin to the third group.
Groups were similar according to age, weight, ASA scores, time until operation after block, operation time, perioperative and postoperative mean arterial pressure, heart rates, SpO2 values. Initiation of sensory block time was statistically longer in group I than the others and in group II according to group III. Motor block initiation time was statistically longer in group I than the other groups while it was similar between group II and group III.
Postoperative sensory and motor block performance time is statistically shorter in group I than the other groups and group III according to group II.
Additional analgesic requirement and VAS (Visual Analogue Scale) scores was statistically higher in group I than group II and group III (p < 0,05). They were similar between group II and group III (p > 0,05).
As a result, decreasing concentrations of local anesthetics by means of increasing their total solution volume was resulted in faster block initiation, longer block duration with decreased VAS scores and decreased need for analgesics in postoperative patients.