Mitral kapak replasmanı uygulanan hastalarda protez kapak hasta uyumsuzluğunun operasyon sonrası pulmoner arter basıncı üzerine olan etkisinin ekokardiyografi ile değerlendirilmesi

Abstract

Giriş: Mitral kapak replasmanı (MKR) sonrası, protez kapak-hasta uyumsuzluğu (PKHU) riski tanımı, yorumu, klinik önemi hakkında ortak bir görüş olmayıp halen daha tartışmalıdır. Mitral konumunda PKHU (MKPKHU)’ nun klinik ve hemodinamik etkisi tam olarak keşfedilememiştir. MKR sonrası gelişen PKHU’nun, persistan PHT’ye yol açtığı ve MKPKHU’nun, MKR sonrası PHT’ nin devam etmesinin önemli bir belirleyicisi olabileceği düşünülmektedir. Amaç: Çalışmamızda esas olarak, MKR geçirmiş sol ventrikül fonksiyonları korunmuş hastalarda; MKPKHU sıklığını, MKPKHU’ nun operasyon sonrası pulmoner arter basıncı (PAB) üzerine olan etkisini, indeks etkin orifis alanı (iEOA)’ nın operasyon sonrası sistolik PAB (SPAB) ve diğer hemodinamik parametreler ile korelasyonunu araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza, MKR öncesi dönemde ekokardiyografi incelemesi yapılmış ve PAB ölçülmüş, 26 ile 84 yaş arası (ortalama 51.1 ± 11.5 yıl) normal fonksiyonlu protez mitral kapağı olan 100 hasta alındı. Hastaların 27’si (%27) erkek, 73’ü (%73) kadındı ve ekokardiyografik ortalama takip süresi 35 ay idi. Protez mitral etkin orifis alanı (PMEOA) ekokardiyografi ile devamlılık denklemine göre hesaplandı. iEOA; PMEOA’nın vücut yüzey alanı (VYA)’ na bölünmesiyle hesaplandı. iEOA’nın ≤ 1,2 cm2/m2 olması PKHU olarak tanımlandı. PKHU saptanan (+) ve PKHU saptanmayan (-) iki hasta grubu, genel demografik özellikleri ve postoperatif SPAB değerleri açısından incelenip istatistiksel olarak karşılaştırıldı. PHT, SPAB ≥ 40 mmHg olarak tanımlandı. Bulgular: Çalışmamıza alınan 100 hastanın. 33’ünde (%33) PKHU (+) saptanırken, 31 hastada (%31) ise PHT saptandı. PKHU (+) grupta operasyon sonrası SPAB değeri ortalama 42.0±6.6 mmHg, PHT sıklığı %79 iken, PKHU (-) grupta ise operasyon sonrası ölçülen SPAB değeri 29.9±6.0 mmHg, PHT sıklığı %8 olarak bulundu (p<0.001). PKHU (+) grupta operasyon sonrası SPAB değerindeki azalma, PKHU (-) gruba göre istatistiksel olarak anlamlı derecede (p<0.001) daha düşüktü. Operasyon sonrası SPAB ile iEOA arasında orta derecede negatif bir korelasyon saptandı (r= - 0.53, p<0.001). Kapak numarası ile iEOA ve SPAB arasında korelasyon saptanmadı. Çok değişkenli analizde iEOA’nın operasyon sonrası PAB’ı etkileyen en önemli bağımsız değişkenlerden biri olduğu ve PHT için en önemli prediktör olduğu saptandı. Sonuç: MKR sonrası persistan PHT’nin sık görüldüğü ve PHT’nin PKHU ile ilişkili olduğu saptandı. PKHU varlığının dolayısıyla iEOA’nın, operasyon sonrası SPAB’da azalma ve operasyon sonrası PHT sıklığı ile yakından ilişkili olduğu saptandı. Çalışmamız, operasyon öncesinde yapılan dikkatli ekokardiyografik ölçümler ve VYA ile uyumlu kapağın takılmasının, PKHU’nu önleyebileceğini ve dolayısı ile PHT’de göreceli olarak iyileşme olabileceğini göstermektedir.

Introduction: There is still no consensus on the prevalance, definition , evaluation and clinical implications of prosthesis-patient mismatch (PPM) after mitral valve replacement (MVR) surgery and most issues remain controversial. Clinical and hemodynamic effects of PPM on mitral location could not be discovered wholly. However, PPM on mitral location is supposed to cause persistant pulmonary hypertension (PHT) and to prove useful as a crucial indicator of ongoing PHT after MVR.

Objectives: In our study we aimed mainly to investigate the prevalance and effects of PPM on mitral location on postoperative pulmonary artery pressure (PAP) in patients with preserved left ‘ventricular function , and also to find out any correlation between ‘index effective orifice area’ (IEOA), postoperative ‘systolic pulmonary artery pressures’ (SPAP) and other hemodynamic parameters.

Materials and Method: 100 patients with normal functioning prosthesis mitral valves were enrolled to our study. They were from 26 to 84 years of age (mean 51.1 ± 11.5 years) and their PAP measurements had been performed via echocardiographic study before MVR procedure. 27 of patients (27%) were male and 73 (73%) were female. Mean follow-up period with echocardiography was 35 months. ‘Prosthesis mitral effective orifice area’(PMEOA) was calculated using continuity equation in echocardiography . PMEOA divided by ‘body surface area’ (BSA) was equal to IEOA and PPM was defined as presence of an IEOA value . 1,2 cm2/m2. Both groups with or without postoperative PPM were evaluated and compared to each other in terms of their general demographic features and degree of postoperative SPAP, statistically. PHT was defined as SPAP . 40 mmHg.

Results: 33 (33%) of 100 patients recruited to our study were categorized to the PPM (+) group and PHT was detected in 31 patients (31%). In the PPM (+) group, postoperative mean SPAP was 42.0±6.6 mmHg and rate of PHT; 79%, whereas in the PPM (-) group postoperative mean SPAP was 29.9±6.0 mmHg and rate of PHT; 8% (p<0.001). Postoperative decrease of SPAP in the PPM(+) group was lower with a statistical significance compared to that of PPM(-) group (p<0.001). A negative correlation of moderate degree was revealed between SPAP and IEOA values (r= - 0.53, p<0.001). On the other hand, no correlation was found between valve number, IEOA and SPAP. In the multivariate analysis, IEOA was determined to be one of the most important independent variables affecting postoperative SPAP and most important predictor of PHT.

Conclusion: Persistant PHT was noted to occur frequently after MVR operation and have an association with PPM. Presence of PPM or low IEOA, in other words, was shown to be closely related to the decrease of SPAP and frequency of PHT after the operation. Our study pointed out that implantation of prosthetic valves compatible with careful preoperative echocardiographic measurements and BSA may prevent PPM and therefore provide a relative improvement in PHT.