Florence Nightingale Hastanesi Karaciğer Nakli Ünitesi hepatosellüler karsinom deneyimi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı hepatosellüler karsinom (HSK) tanısı ile karaciğer nakli yapılmış hastaların sonuçlarını değerlendirmektir. Hastalar ve yöntemler: 2004 ve 2015 yılları arasında toplam 841 hastaya karaciğer nakli yapıldı. Bu hastaların 192’sine (%20) kadavra vericiden, 649’una (%80) ise canlı vericiden karaciğer nakli yapıldı. Hepatosellüler karsinom tanısı konulmuş tüm hastalar (n=220) tespit edildi. Bu hastaların klinik özellikleri, ameliyat öncesi, sırası ve sonrası verileri, greft ve hasta sağkalım süreleri retrospektif olarak incelendi. Sonuçlar istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Hepatosellüler karsinom tanısıyla karaciğer nakli yapılan toplam 220 hastanın ortalama yaşı 58 yıl (IQR 53-61) olarak saptandı. Bu hastaların 54’üne (%24) kadavra vericiden, 166’sına (%76) canlı vericiden karaciğer nakli yapıldı. Ortalama MELD skoru 12 (IQR 9-17) idi. Median serum AFP değeri 27 ng/mL (IQR 7-109) idi. Milan kriterleri 139 hastada (%64) sağlandı. Milan kriterleri dışı hasta sayısı 81 (%36) idi. Patoloji raporunda üç hastada (%1) kolanjiosellüler karsinom (KSK), yedi hastada (%4) mix HSK + KSK ve 210 hastada (%95) pür HSK görüldü. Ameliyat sırası ölüm 14 hastada (%6) görüldü. Kırk üç hastada (%19) nüks hastalık görüldü. Toplam bir yıllık sağkalım oranı %89, beş yıllık sağkalım oranı %76 idi. Sonuç: Çalışmamızın bulgularına dayanarak, hastalar düşük AFP değerleri ile vasküler invazyon olmaksızın iyi seçilir ise karaciğer nakli karaciğer sirozu ile beraber olan HSK tedavisinde hastalık kürü için mükemmel bir potansiyel oluşturduğu ve önerilen tedavi seçeneği olduğu söylenebilir.

Objectives: The aim of this study is to evaluate the results of the patients with Hepatocellular carcinoma (HCC), who underwent liver transplantation. Patients and methods: Between 2004 and 2015, a total of 841 patients underwent liver transplantation. Out of these patients, 192 patients (20%) were deceased donor liver transplantations and 649 patients (80%) were living donor liver transplantation. All patients who were diagnosed with HCC were indentified (n=220). The clinical characteristics, pre-, intra- and postoperative data, graft and patients survival were retrospectively reviewed. The results were statistically analyzed. Results: There were 220 patients in the age of 58 years (IQR 53-61 who underwent liver transplantation for HCC. Of these patients, 54 patients (24%) were deceased donor liver transplantation and 166 patients (76%) were living donor liver transplantation. The median lab-MELD-score was 12 (IQR 9-17). The median AFP value was 27 ng/mL (IQR 7-109). The Milan criteria were met in 139 patients (64%). Outside Milan criteria were 81 patients (36%). The pathology report has shown cholangiocellular carcinoma (CCC) in three patients (1%), mixed HCC + CCC in seven patients (4%) and pure HCC in 210 patients (95%). Perioperative death was seen 14 patients (6%). Recurrent disease occurred in 43 patients (19%). The overall one year survival was 89% Conclusion: Based on the results of our study we can conclude that liver transplantation is the treatment of choice for HCC in cirrhosis with an excellent potential to cure the disease, if the patients is well selected with low AFP value without vascular invasion.